Pociąg

Stoi pociąg "Przyszłość".
Zaraz ruszy w drogę.
Jestem na peronie,
ale czy wsiąść mogę?
Wina syczy: "Póki
nie odpokutujesz
błędów, wsiąść nie możesz,
chyba sama czujesz?"
Zakrzyknęły lęki,
załamując dłonie:
"Nie ruszaj w nieznane!
Zostań na peronie!"
Mówi żal: "Czy musisz
wsiadać? Niekoniecznie!
Wśród starych pamiątek
czujesz się bezpiecznie."
"Nie lękaj się!" - nagle
słyszę szept Miłości.
"Ja cię poprowadzę
po szlakach Przyszłości".
Wolna już, odrzucam
winę, lęki, żal.
Wsiadam w pociąg "Przyszłość",
ufnie jadę w dal.

Kalina Beluch

autor

kalina

Dodano: 2010-09-02 07:29:18

Ten wiersz przeczytano 661 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie