poczekam pod niebiańską bramą...
Napiszę tobie kilka słów,
poczekam pod niebiańską bramą,
piękne obrazy moich snów,
staną się z tobą cudną jawą.
Jak mam nie kochać ciebie, powiedz,
kiedy tak czule na mnie patrzysz
i jesteś każdą myślą w głowie,
za którą tęsknię, by zobaczyć.
W każdym pragnieniu się objawiasz
i w każdym słowie, w którym miłość,
unosi mnie, a potem zbawia,
to, co od zawsze mi się śniło.
autor
return
Dodano: 2007-10-15 13:04:19
Ten wiersz przeczytano 520 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Jeśli sny z nią mają stać się jawą, to warto czekać
"pod niebiańską bramą"......Wiersz jest napisany
czułymi literkami...
Zyczę więcej powodów do pisania tak pięknych i
zmyslowych wierszy... Pozdrawiam
Czyżby miłość az po grób- spotkanie pod niebiosów
bramąi dalej trwanie w tym uczuciu?No, no,
pozazdrościć ntak wielkioego uczucia.Ładny przyjemny w
odbiorze wiersz
...Bo całe piękno, kiedy kochamy, zmienia się w nas, w
niebiańskie bramy... Wysoko latasz, ale przecież taka
jest miłość. Piękny wiersz :)
Napisalaś...o mnie.... dziękuje. Cudowny wiersz, brak
mi słów. Zachwycam się i gratuluję!
tęsknota przepiekne maluje obrazy w wyobraźni, przez
które okim wspomnienia patrzy,twój wiersz mówi o tym
dogłębnie.
Szczerze mówiąc tak mi zapadł w pamięci wiersz Santa
Maria i tak mnie poruszył ,że nie potrafię myśleć
inaczej jak o tragicznej miłości i wracam myślami
również i w tym wierszu do tamtej sytuacji...
i jak tu sie nie zachwycić:))))