Poczta polska

Kiedy będziesz tu,
w mojej głowie znów,
zgaś, proszę, światło,
by nie palił prąd tego,
co mogło byc.

Gdyby drzewa rosły na łódkach
zamiast gapic się tępo w rzekę,
pewnie nie byłyby sobą,
pewnie nie byłoby ich.

Płynę bez wiedzy o jutrze,
patrzę w przeszłośc bez pasów.
Rachunki za prąd nie zapłacone,
nie zdążyłaś na pocztę ostatnio...

Na pewno, by wysłac pożegnalny list?

autor

Michał Pajek

Napisany: 2007-11-16 Dodano: 2007-11-18 11:45:07

Ten wiersz przeczytano 890 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie