Podniebne loty w matni rozsądku
czas wytarł z nieba wszystkie gwiazdy
ból zęby wbija w nocny stolik
pod prześcieradłem ziarnko grochu
nachalnie wciska się w przeponę
księżyc wszedł w zmowę ze złoczyńcą
wyznacza drogę bez powrotu
sens argumentów przekreślony
schizofrenicznym gestem
podniebne loty zakończone
ziemia chichocze niespełnieniem
krzykiem rozsądku łatwo zabić
nieważne że nie siebie
autor
Eloise
Dodano: 2009-06-12 09:23:54
Ten wiersz przeczytano 1153 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
dobre metafory +pozdrawiam
Rozsądek rozsądkiem a życie życiem i tylko zapytać
dlaczego tak krótko trwa...Lubie takie "teksty" dające
do myślenia a Twój daje i to bardzo...
Cała prawda o życiu przyziemnym.
Wiesz co? chrzanić rozsądek!!!!!!
Piękny, intrygujący. Kawałek bardzo dobrej poezji.
Podmienne loty... też bym gdzieś odleciał, czy dam
ardy wylądować?; np w ramionach... heh a co do wiersza
jest bardzo dobry +
Nie ma dla mnie ucieczki przed rozsądku nakazem
Dobre rady rozumu co rozrywają duszę na strzępy
Serce me- szklany sopel co krwawi od środka
A może nowe loty zacznij . Ładny i ciekawy wiersz ,
dobrze się czyta myślami . Pozdrawiam :)
Ciekawy wiersz,podoba mi się.
Dziękuję za komentarz i pozdrawiam serdecznie.
Nie będzie marzeń,bajek,fantastyki?
Wiersz intryguje, pozostawia duże pole dla wyobraźni,
skłania do refleksji. Bardzo dobry
świetne! działa na wyobraźnię i zmusza do
zastanowienia się nad życiem...pozdrawiam serdecznie
Czy zawsze trzeba byc tak rozsądnym,serce i życie czy
zawsze musimy wybierać:)
matnia rozsądku -ech to życie - interesujący wiersz
przyznaję zatrzymał mnie na dłuższą chwilę-pozdrawiam
Nieraz trzeba iśc za głosem serca, życie wtedy nabiera
barw.