Podróż
dla amatorów rymów męskich
Przeżyłem już XX wiek
I coraz bliżej jest mój zgon.
Jest styczeń. Zimno. Pada śnieg,
A w rogach okien osiadł szron.
Pociąg wciąż pędzi naprzód i
W szpary się wbija śnieżny pył,
Lecz myślę – wagon w miejscu tkwi,
A za to świat ucieka w tył.
No i wrażenie jeszcze mam,
Że ni na jawie, ni we śnie
W środku nicości białej trwam,
Aż śmierć przypłynie, weźmie mnie.
Wzdłuż torów droga. Na niej gość
Pojawił się, po chwili znikł.
Dla mnie to jeszcze nie był ktoś.
Ot punkcik. W bieli czarny nikt.
Płyną w tył pola, potem las,
Jakieś jezioro, jakaś wieś...
Ni śmierć, ni życie. Pusty czas,
W którym ja sam odpływam gdzieś.
Komentarze (18)
Życie to wieczna podróż. Świetne obserwacje
umykającego świata. I ten smuteczek peela. Taki
trochę w stylu Poniedzielskiego. Tak odbieram :)
ależ to niezwykłe, fenomenalne, że za pomocą słów
można przekazać emocje, opowiedzieć o egzystencjalnym
przeżyciu. Potrzebny jest tylko język wspólny
piszącemu poecie i czytelnikowi. Sprawy takie jak
wiek, płeć, położenie geograficzne, pora późna czy w
sam raz, wszystko to nie ma znaczenia. Potrzebny
jedynie wspólny język. Pozdrawiam,
Aż słyszę stukot pociągu... Super!
Pozdrawiam, Jastrzuniu:-)
Jak zwykle rytmiczny wiersz, który dobrze się czyta,
a co do treści na każdego przyjdzie czas odjazdu, jaki
sens myśleć o tym?
Ważne, by zdrowie było, to raz, a dwa wiem, że są
osoby, które mając 90 + potrafią czuć się dobrze,
warto z nich brać przykład, myślenie o odejściu
każdego nachodzi, ale zbyt częste nie jest dobre dla
naszej psychiki, msz.
Dobrego wieczoru życzę.
Bardzo ciekawa wizja?
Michał, czasami człowiek sam nie wie, czego chce,
myślami krążą jak zły duch...
A wystarczy odrobina optymizmu, pójść na plażę i wtedy
wiatr wszystkie złe myśli wywieje. Można też zmarznąć,
aby w domu z miłą chęcią wypić aromatyczną herbatę:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech ślę, Ola:)
Piękna, ciekawa treść.Wszyscy odpływamy. A teraz to
chyba szybciej czas płynie. Serdecznie pozdrawiam.
Chyba z Autorem Wena na gapę jechała bo piękna
opowieść powstała, piękny wiersz choć ciut smuteczkiem
podbarwiony, pozdrawiam serdecznie:))
Świetny wiersz.
Domyślam się, że świetny wiersz ma związek z
zapowiadaną podróżą pociągiem do B. Jeśli wywołała
podobne refleksje to nie był to pusty czas. Wszyscy
jesteśmy w podróży, niektóre wagony stoją w miejscu,
lecz jestem pewna, że Autor, choć pełen smutku i
zadumy, odpłynął w białą nicość tylko na chwilę, pod
wpływem zimowego krajobrazu i powróci pełen werwy i
radości życia z kolejnymi wierszami.
Pozdrawiam serdecznie.
Świetne wersy Michale. Rymy nie sa moją mocną stroną,
ale jak widzę komentarze poprzedników to z pewnością
jest dobrze. Tylko taki smutek wielki. Pozdrawiam
serdecznie :)
Super...
Fajny tekst, obrazowy, uniwersalny i osobisty. Bardzo
przemawia, a rymy go wspierają. Pozdrawiam
Świetny wiersz no i te męskie rymy fajnie się
czyta...:)
Pozdrawiam z uznaniem Michale :)
Zgrabny wiersz.
Pozdrawiam.
samotność się czai w Twoim wierszu.
I czekanie...