podróż do wnętrza
słowa stawiam niepewnie i cicho
niby kroki na starej podłodze
wiersze same się nie napiszą
choć uśmiechem mocno posłodzę
wiersze - często jak koty zuchwałe
chodzą sobie swoimi drogami
wersy wiodą je na rozstaje
tam smutkami dusza nakarmi
po co pisać? czyż żal ukołyszą?
słowa oczy zielone przymrużą
stawiam kroki niepewnie i cicho
każdy wiersz jest przecież podróżą
bomi - racja :)
Komentarze (11)
A podłoga jest drewniana, skrzypi pod stopami, pachnie
świeżo pastowana... ;)
prawda, wiersz jest podróżą,nigdy nie wiadomo dokąd
zaprowadzi ,co sprawi ,ze swoim przekazem trafi do
czytelników... podoba mi się:) dawno Ciebie nie
czytałam
Piękny, nastrojowy wiersz!
Baśniowa aura roztacza się wokół każdej ze strof.
Jak stara pozytywka nuci on wciąż ten sam refren i
sugeruje "wiersze same się nie napiszą"...
Podróżą do siebie, do wnętrza:)
warto pisać - bo w ten sposób otwieramy własne wnętrze
dla innych,nie skrywamy się w skorupie - a pokonujemy
odległości przemierzając dotąd nieznane drogi
Dzięki bejowi przez rok zwiedzilam cały świat,
jestem szczęśliwa:)Pozdrawiam serdecznie+++
"każdy wiersz jest przecież podróżą" i to jaką...
niesamowitą, cudowną i zaskakującą :-)
Puenta może być próbą odpowiedzi na tak często w
niewybrednych komentarzach stawiane pytanie o jakieś
stalówki, punkty, TWA, itp,itd.
Wiersz jest podróżą naszych marzeń
Pisz je zatem każdego dnia
Bo literki, jak ludzie piękni razem
Tańczą uśmiechem nie tylko w snach
bardzo mi się podoba i trafia do wnętrza:) ostatnia
zwrotka, sprawdź dwa pierwsze wersy - tu się zacięłam,
coś z rytmem, wszędzie masz płynnie 4/6; pozdrawiam
Masz rację, wiersze są podróżą do emocji. Tylko one
potrafią dotrzeć do wnętrza i pokazać jak ono wygląda.
Pozdrawiam:)