Podsumowanie

Moje pierwsze rozdanie i mojego krótkiego życia podsumowanie
Pamietam kiedy mialem lat szesnascie Lato 2006.
Pięknie było czasem dozo sie piło, zarezem wiele mówilo
Łatwo sie żyło, z ludzmi sie było.
Aż nadszedł dzień one we trzy, a my we dwóch.
Gdy ja ujżałem zabrakło mi słów nawet skromnych dwóch.
Za dożo myślałem, mało gadałem,
czas marnowałem wiele sie dowiedziałem.
Coraz bardziej w chmurach latałem.
Jch presji sie podałem i wtedy zle wybrałem.
Straciłem dwa miesiące tego co nagadalem coraz bardziej żałowałem,
Zrozumiałem kiedy ją pokochałem, wtedy w przyszłości nie zaglądałem
Teraz zostasje sam, bez szans i nadal w tym co robie sobie trwam,
chociaz juz w mych rymach brak milosci ktorej nigdy nie zaznalem nawet w snach. NIby nic wielkiego ale serce rane przestaje mnie to bawic. Lece dalej rymy klece slowem wladam jak rycerz mieczem.
Tak blisko bylo, ale wszytko jak czar pryslo.
Pamięć mi zostanie w ktorej zostana wspomnienia bo przecierz nie mam nawet jednego twojego zdjęcia.
Otwieram rano oczy smutek zgląda jak promienie słońca.
Brak zrozumienia wytrwałości nawet miłości jak mnie to złości
bolą mnie juz stare kości
Nikłe szanse ze mnie zapamietacie chociaz na chwile.
Siedząc w parku patrząc w przód widze tyle szcześcia
i czuje że już nawieki zostane sam
Nudzi mi sie to użalenia i moich czynów żałowanie. Kończe tą idiotyczna mowe. I oto ostatnie zdanie i smutne pytanie.
Już tego nie podołam. Ciekawi mnie kiedy spokojnie sobie skonam?

autor

Mambi

Dodano: 2007-04-18 19:06:51

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie