Poeta
Kiedy poeta płacze
Łzami niebo rosi
Święci chodzą w kaloszach
Gabriel o litość prosi
Kiedy poeta płacze
Łkają z nim ziemskie niwy
Ptaki w gniazdach się trwożą
Kłębią się ciemne chmury
Z deszczem słowa spadają
Znane tylko poecie
A on wers po wersie
Układa z nich piękne wiersze
Komentarze (6)
Bardzo ładny ten płacz poety
u Ciebie.
Miłego dnia życzę:)
Ciekawie namalowany obraz poety. Pozdrawiam pogodnie.
Ładny wiersz:)
Poeta potrafi wszystko przerobic na wiersze, trzeba
sie tylko poeta....urodzic...pozdrawiam
Ładny wiersz:)
Emocje i stany ducha zawsze są przyczyną pięknych
wierszy. Pozdrawiam:)