Poezja

Czym, że jest poezja?
Dla Mnie, w umyśle jest szkicem,
Niezbyt barwnym, troszkę mrocznym i tajemniczym,
W którym słowa przez ścieżki prowadzą,
Na drugi koniec…

Każdy wyraz, każdy znak
Sam Tworzę, sam zapisuje jej dalszy ciąg
Tutaj czuję wolności smak,
Jest słodka, tak że oderwać nie można się
Cały czas do siebie przyciąga.
I nie pozwala poznać jej braku.

Dzień dzisiejszy. Wczorajszy, czy jutrzejszy
W wersie odnajdziesz,
Bo każdy dzień znajdzie miejsce w wersie życia mego.
Nie zawsze ma sens, ale ma swój cel
Wszystko jest z powodu jakiegoś,
Niekoniecznie poznasz powód dziś czy jutro,
Może jak ujrzysz swój koniec,
i będziesz dumny że sam stworzyłeś ten poemat,
który przeczyta twój syn, czy obcy ktoś.
Ale dla niego zawsze będziesz kimś, może nawet wzorem,
Albo jakimś małym Mistrzem, w którym znajdzie siebie.

Moje Słowa, przez usta płyną
Prosto z serca, przez mój mózg i rękę którą pisze to
Czytając myśli Moje,
Zawierające się w kilku słowach odnajdź siebie
I zacznij pisać swój poemat,
I nazwij go życiem, w którym żałować będziesz tylko końca.
Tylko tego,
że to już.

autor

Piotrek88

Napisany: 2007-04-06 Dodano: 2007-04-06 23:22:57

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie