W pogoni za życiem

Przez wiersz nie przebiegłem, dał do myślenia. Takie
jest życie zmusza do biegania.

Tak jesteśmy mistrzami zaganiania i to przeważnie na
własne życzenie-pozdrawiam!

Pies goni za swoim ogonem... sensu tez w tym nie
widać.... a jednak to mądre zwierzęta...

Dobry wiersz z głębokim przesłaniem. Plus!

Tempo życia coraz większe i czasami zatrzymujemy się
za późno. Romciu stój!

W pogoni za życiem i gubimy się także... ładny wiersz.

Niestety nigdy nie przegonimy tego co tak
ścigamy,myślę że dobrze byłoby troszkę przystopować
tylko czy my tego chcemy?

Dzień jak co dzień jeden lepszy od drugiego,a tu naraz
krach-znajdą się czasem niespodzianki-szpital zawał i
po gonitwie..ja to mam już z głowy i nie
życzę..powodzenia

oddajesz nieźle refleksję nad tempem życia i w tej
pogoni możemy zbyt wiele zgubić... wiesz myślę że te
wielokropki to zbyteczne, w końcu wersyfikacja
osiągasz taki sam efekt:)
więc ja bym tylko rozdzieliła wersami

Bardzo ciekawa forma wiersza, a tresc tez nie banalna
sklaniajaca do zastanowienia sie nad zyciem.

Zycia nie da się przegonić to złudne wyobrazenie i
prawie nakaz współczesności. Tylko cena za takie
harce bywa wysoka.

Wszystko jest OK jeśli znamy cel biegu... najgorszy
jest bieg, w którym gubimy drogę, wtedy staje się
wyniszczającym biegiem na oślep... refleksyjny wiersz.

szkoda że światła w tym dniu nie widać i muzyka w swym
brzmieniu usypia robiąc przez spokój niepokój dnia -
pozdrawiam

Biec, ciągle biec - tak bez końca!
(taki tekst wyrzęził chart do zająca)!

Jednym słowem wyścig...kto wygra?.. kto przegra?... a
kto rozdzieli nagrody?