Pogubione słowa twoje..

Codziennie z kilku prostych
znaków
kreślę twój uśmiech pośród
kwiatów
na łąkach z jaskrów
ziół kukułczych
i pośród słów
szeptanych nocą
które tak toną
wśród uśmiechów
szczebiotu prostych słów
jaskółczych
co wylatują jak zaklęcia
prosto z twojego serca

Zbieram je takie pogubione
w kącikach wiersza przyczajone
tęsknotą jakąś malowane
i w puste ramy powsadzane..

a kiedy dotknę swoją dłonią
kruszynę małą znalezioną,
ożywię barwą- własną treścią
i oczaruję uczuć pieśnią,
to ta kruszyna żyć już zacznie
…….
a wtedy właśnie…
zadziwi innych własną pieśnią
która popłynie przez gór szczyty
jak echo wróci pogubione
po swe zaszczyty
po swoją wenę zagubioną
na górskich ścieżkach.

autor

Bliźniak

Napisany: 2006-08-17 Dodano: 2006-08-18 00:03:39

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie