Pójde....

chyba zaraz pójdę pomoknąć na dworze

wyłonię się z otuliny samotności



połażę jak głupia po deszczu

w kroplach poszukam uśmiech



zajrzę na dno kałuż

w niebie odnajdę nadzieję



na ławce usiądę zamyślona

łzy zmyją krople radosne



może nawet ktoś się przysiadzie

i powie że piękna pogoda



uliczkami podążę przed siebie

a deszcz ślady rozmyje



i tylko pamięć łączy z rzeczywistością

i mokre włosy błądzące po twarzy



Pomoknę jak głupia na deszczu

zza chmur wyjrzy słońce

autor

Idka

Dodano: 2008-03-16 18:29:21

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie