Pokochaj poetę
Pokochaj czasem poetę,
słowa szczęścia niedopowiedziane
i poryw miłości,
jak firanki tańczące ogniem...
Wyciągniętą dłoń po uczuć jałmużnę,
pokorę żebrzącą łaski,
strzępy wyrazów spadających na papier,
tworzących zapisany bezsens...
Pokochaj dłoń we śnie zanurzoną,
szaleństwa z wysypiska wspomnień
i rozkosz niewyobrażalną,
w załzawionych ze szczęścia oczach...
autor
Wyciszony
Dodano: 2006-11-12 08:22:35
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.