W pokoju

Gdzież ten pokój!! taki milusi!

Pozdrawiam milutko :))

Pokój to jak wspomnienia piękne :) Pozdrawiam

Ciekawe, co się stało, że to już tylko wspomnienia.
Ładnie, jak zwykle, Dorotko.

jak kochająca była dla ciebie ta ręką, co odgarniała
losy z nad brwi, jakie ciepło rozsiewała w pokoju, to
zew krwi.
Cni się tobie, to co od dzieciństwa nosisz w sobie, to
jest wyryte w białym marmurze, nie zapomnisz tego, to
w ludzkiej naturze.
Dziecinny pokój, krzątająca się kochana osoba- któż
odda pięknie tą atmosferę w słowach,któż jak nie ty to
oddałeś.Pozdrawiam

Pokój w którym wszystko miało swoje miejsce. Nawet
czas był poukładany. No takiemu bałaganiarzowi jak ja
trochę trudno to zrozumieć:) Pozdrawiam Serdecznie:)

Ten pokoj babci jest wspomnieniem dziecinstwa,do
ktorego wracamy w trudnych chwilach.Pozdrawiam Cie
serdecznie Dorotko+++

Czy aby za pokojem? Może za czasem minionym?
Pozdrawiam!