POMOCY
Czemu Ciebie nie ma
Czemu jesteś tak daleko
Ja nie chcę tak
Nie potrafię tak żyć
Po prostu nie chcę…
Wiem
Wiem co zrobię by
Tak nie cierpieć
ODBIORĘ SOBIĘ ŻYCIE
Ale w jaki sposób
Tabletki, żyletka, sznurek, most,
pociąg?
Jest tyle możliwości by…
Wystarczy jedynie ułamek sekundy
By mnie tu już nie było
A co potem?
Ja już nie będę cierpieć
Tylko moja rodzina
A ja nie chce sprawiać
Jej bólu
I co mam zrobić?
POMOCY
autor
Karolina :]
Dodano: 2008-01-05 13:08:16
Ten wiersz przeczytano 595 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Przeczytałem kilka lat po ukazaniu na tej stronie i
nie wiem jakie są losy Karoliny. Bardzo smutny wiersz
Karolino! Nie moge przejśc obok tego wiersza nie
komentując. Chce Ci tylko powiedziec że masz jedno
życie i szanuj je, nawet jeśli teraz jest Ci źle to
kiedys to minie, zawsze mija, musisz byc dzielna i
przede wszystkim kochac siebie, sprawy sie jakoś
ułożą, porozmawiaj z kims bliskim, warto czasami
wyciągnąc dłoń. Trzymaj sie Ciepło i wierze w Ciebie.
Powodzenia
Wiersz prosi o radę... taka jest moja... podnieś
wysoko czoło... smutek i żal szybko minie...
najgorszym rozwiązaniem będzie samobójstwo. pogadaj z
kimś. trzym sie! :*
moze powinnas porozmawiac o swoim problemie wlasnie z
rodzina jakies rozwiazanie sie znajdzie....po co
tracic zycie jak mozna nim sie cieszyc....smutny
wiersz