ponieważ piasek w klepsydrze...

pytano mnie przecież kiedyś
' co jeszcze los może mi zabrać ' ?
a ja się śmiałam w odpowiedzi
pieprzyłam o wiecznych zgadkach...

tylko dlaczego teraz
ja sama świat o to pytam?
straciłam już przecież tak wiele
cholernych przyjaciół, gram samotnika

na deskach swojego teatru
jak mim
udaję, że się bawię
a tak naprawdę
męczy mnie to granie, uciekam od niego
jak mogę najdalej

tylko, że coś mnie jednak trzyma
jakaś głupia iskierka
że nie wszystko stracone
że końca początek
w moich rękach
i pomiędzy stronami kolejnych aktów
znajdę szczęście

nie można się pozbyć nadziei
ona czeka, choć się nie odbjawia
i wtedy, kiedy się nie chce
do góry nogami
świat wywaraca
do pionu
nas stawia.

autor

aaaMe!

Dodano: 2008-11-16 22:35:36

Ten wiersz przeczytano 405 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie