Ponoć

Ponoć trzeba się uśmiechać
by życie było piękne
Ponoć trzeba być miłym
by życie nie było wredne
Ponoć trzeba mądrym być
i z mądroscią dązyć
Bo mądrość jest celem człowieka
ona pozwala mu żyć
Pod zadnym pozorem nie uronić łzy
bo przegranym bedzie nazawsze
i iść i nie ogladać sie za siebie
i nie marzyc o Niebie
Nie wolno pragnać smierci
nie wolno jej popełniac
nie wolno duszy wyrzucać do smieci
bo dusza to my
jest cząstką nas
trzeba dac sobie czas
i nie wolno być na siebie złym...

autor

CzaRna

Napisany: 2006-06-17 Dodano: 2006-06-18 14:09:08

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie