Popielata ławica
Snują się myśli po dolinie duszy,
Wiszą srebrnoszare mgły.
Na mokrym piasku ślady wspomnień - Ty
Bezsenna myśl, kolejną goni...
Wędruje popielata ławica
W mroku morskiej toni
Spłoszona smugą własnego cienia
W Bałtyckiej pogoni
Rozbita o skaliste brzegi przeszłości
Cudownego ocalenia szuka
Nadchodzi....
Blask latarni do portu sennego porywa
Zamkniętych powiek sieci zarzucam
Jak diabeł morski się wyrywa
Odpływa....
Daleka jak maszty za horyzontem
Siłą przypływu mnie zachwyca
Wiatr, woda, fala nieba
Przedstawienie podwodne trwa
Myśli popielata ławica
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.