Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Pora Anki

Poranki były dla Anki.
Dla niej Słońce malowało kolory.
Kaloryfer dawał ciepło,
tylko jej, żadnej innej.
Dla niej w tosterze,
na chrupko, rumienił się chleb.
Spiker w radio mówił, że wstaje piękny dzień.

Była tylko z nimi, mając
przed sobą parę poranków.

Umarła nad ranem.

Ludzie mówili - szkoda.
Głupcy, nieświadomi prawdy.

Jest ciągle młoda,
nad filiżanką kawy chrupie tosty.
Opowiada głupie żarty,
przy których śmieje się głośno.

Każdą wiosną przychodzi na śniadanie.
Zostaje, dopóki nie opowiem co u mnie.
Nie umiem jej zapomnieć, nie chcę nawet.
Przy kawie zdradzamy sobie tajemnice.

Ona zamyka oczy, ja widzę.



***

Wersja poniżej surowa (pierwotna) jeszcze przed korektami dokonanymi przez cii_sza
Halinko, dziękuję za cierpliwość i przypiłowanie mojego pisania :-)

Poranki były jej.
Dla niej Słońce malował na niebie kolory.
Dla niej Kalory-
-fer był fair, jako jedyny mężczyzna w domu
dawał ciepło, nikomu
innemu, żadnej innej kobiecie.
Dla niej w Tosterze,
na chrupko, rumienił się chleb powszedni.
Do niej Spiker w radio mówił, że piękny
dzień wstaje.
Przy kawie
czarnej
jak figlarne,
aksamitne noce sprzed laty,
dostawała kwiaty
od wspomnianych
snami
kochanków.

Miała przed sobą parę
poranków.

Umarła nad ranem.

Ludzie mówili - szkoda.
Głupcy, nieświadomi prawdy.

Ona ciągle młoda,
nad filiżanką kawy chrupie
tosty.
Ranek radosny,
opowiada głupie
żarty, przy których śmieje się głośno.

Każdą wiosną
przychodzi na śniadanie.
Zostaje,
póki nie opowiem co u mnie.
Nie umiem
jej zapomnieć, nie chcę nawet.
Przy kawie
zdradzamy sobie tajemnice.

Ona oczy zamyka, ja widzę.

autor

DoroteK

Dodano: 2016-02-25 07:30:31
Ten wiersz przeczytano 3240 razy
Oddanych głosów: 80
Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (91)

Vick Thor Vick Thor

no cóż, najtrudniej jest wyrazić to co oczywiste,
grozi popadanie w rutynę i truizmów wygłaszanie,
wiadomo przecież nie od dziś, że naprawdę istniejemy
tylko , kiedy jesteśmy obecni we wspomnieniach innych,
i umieramy po wielokroć kiedy już nikt o nas nie
pamięta. Ta myśl jest mało odkrywcza ociera się o
banał,ale nasze zaistnienie jest w istocie banalne i
krótkotrwałe aby zrobić na obojętnym świecie
jakiekolwiek wrażenie - tym większa zasługa jeśli
zaiteresowanie sobą innych nam się uda, bo jako
fantomy przetrwamy , mimo braku realnego ciała, w
pamięci powszechnej, ktora sama też jest nietrwała.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »