porajem
sarnią ścieżką mnie wiedziesz przez las
muskam stopą zielony mech
drzemie we mnie paproci strach
twoje włosy pachną szumem drzew
dokąd idę, nie pytam nawet
sam nie wiesz, gdzie prowadzi ścieżka
kluczą cienie sinym świtem blade
snów topolich szukają na łęgach
idziesz przodem i trzymasz za rękę
przed klapsami gałązek chronisz
w każdym żdźble czuję twoje serce
w każdym życiu puls twojej skroni
te liście znasz dłonią na pamięć
zachwyt budzą w tobie od nowa
milczeniem rozmawiasz z ptakami
smutna czermień przed słońcem się chowa
sarnią ścieżką mnie wiedziesz przez las
dokąd idę, nie pytam nawet
czy mnie zgubisz? pokaże czas
i czy sama się zdołam odnaleźć
Zyta:Ładny spacer leśną dróżką. Dobrze, że
sie jeszcze nie zdrzemnęłam (popraw
literówkę). Pozdrawiam.;
GAGATEK:uległość rąk twoich w jego dłoni
przed zgubą nie chroni ;) sarnie ścieżki
wiodą do strumieni, a po bezdrożach -
pójdziesz? ;) ......... *pozdrawiam :):):);
ula2ula:piękny wiersz w nim tajemnica
wspólnych wędrówek, ale jest nadzieja, bo
sarnia droga jest ustalonym tropem i zawsze
gdzieś na polanie spotkanie Zachwycił mnie
nastrój wiersza weszłam w obraz odczułam
oczekiwanie i ślady na liściach gałązkach
krzewów oraz przyzwolenie na tę wędrówkę w
niewiadome do końca Dobry :)
enigmayic
Komentarze (15)
Mocno trzyma za rękę, to nie może zgubić.
lubię spacerować a las mnie urzeka zapachem Ciszą i
pięknem...pozdrawiam
Widzisz..a sarenki nawet ani jednej nie
spotkaliśmy..tyle luda..Nie zgubię :)..Ty nie dziadek
:).. M.
Życzę powodzenia w tej wędrówce, oraz odnalezienia
siebie i bliskiej sercu osoby. Pozdrawiam serdecznie.
"przed klapsami gałązek chronisz" tyle czułości jest w
tym geście :-) bardzo romantyczny spacer :-)
Jak Cię zgubi, to myślę, że zdołasz się odnależć, a
jak nie to pomoże jakaś dobra dusza:))
Bardzo plastyczny obraz. Wiersz pobudza niezwykle
delikatnie wyobraźnię. Pozdrawiam:)
z tym wersem coś bym zrobiła, jakoś do mnie nie trafia
"kluczą cienie sinym świtem blade"...ładny
wiersz...mam las niedaleko domu i te ścieżki...
.....las jest tajemnicą...każda ścieżka prowadzi
zapachem igliwia i liści do wnętrza nas
samych...czasami warto... "... umieć zgubić się i
odnaleźć..." / P. Coelho /
...pozdrawiam liści szelestem...;-)))
Klimat lasu jest niepowtarzalny,też lubię wędrować
sarnimi ścieżkami..ładnie ;) Pozdrawiam.
leśną ścieżką - spacerek to już sukces, żywicą
pachnące powietrze i dwa serca.
witaj, bardzo ładny sentymentalny wiersz.
iść leśnymi ścieżkami, to piękno, romantyzm
i miłość. pozdrawiam szumem lasu.
dokąd prowadzą leśne drogi...czasem sam nie wiem choć
las jest moim domem
A jednak popraw orta "dżemie we mnie paproci strach"
na /drzemie/. Ładny wiersz i dający pole do popisu
wyobraźni czytającego - szczególnie ostatnia strofa
bardzo mnie urzekła. Pozdrawiam
uległość rąk twoich w jego dłoni przed zgubą nie
chroni ;) sarnie ścieżki wiodą do strumieni, a po
bezdrożach - pójdziesz? ;) ......... *pozdrawiam
:):):)