Poranek
dziękuję wszystkim za miłe słowa i życzenia powrotu do zdrowia
całą noc wiatr szare mgły rozwiewał
w złotym błękicie wstaje poranek
bierze w ramiona ziemię i morze
to najpiękniejsza pora świtania
czyste powietrze świeży zapach niesie
morskiej trawy co przypłynęła nocą
bryza znad wody łagodnie pieści
fala na brzegu mozaiką migocze
w tej błogiej ciszy samotny spacer
gdy myśl powraca cichym westchnieniem
ten skrawek ziemi to miejsce moje
malowane wschodzącym promieniem
autor
karmarg
Dodano: 2016-12-10 16:16:59
Ten wiersz przeczytano 2669 razy
Oddanych głosów: 74
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (83)
Piękne są twoje wersy, po przeczytaniu ich Świat staje
się piękniejszy. Miłego dnia.
piękny wiersz, dzisiejszy poranek był taki sam;)
Nie trzeba tam być, aby poczuć...
Pozdrawiam z podobaniem :)
pięknie opisałaś miejsce na świecie gdzie najlepiej
się czujesz...pozdrawiam.
Witaj Marianno bardzo rzeczywisty obrazek naszego
jesiennego morza...wystarczy zamknąć oczy i już się
jest nad Bałtykiem...pozdrawiam serdecznie.
dziękuję serdecznie za odwiedziny, poczytanie i miłe
komentarze:-)
Jakbym tam była. Pięknie opisałaś poranek, morze,
świt...Cudowny przekaz karmarg, pozdrawiam i życzę
kolorowych snów)
Ładnie Marianko
Pozdrawiam:-)
Ładnie Marianko
Pozdrawiam:-)
Oj nie tylko to Twoje miejsce na świecie?
Marianno, cieszę się że już wróciłaś do nas z takim
pięknym wierszem jak wiesz obie kochamy te klimaty i
właśnie za to tak lubię te Twoje wiersze:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
wróciłam bo zapomniałam zagłosować. Błąd poprawiłam
Ciepło, klimatycznie, tak jakbym w tym miejscu była.
Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam niedzielnie.
Rozmarzasz czytelnika:)
z przyjemnością przeczytałam :) pozdrawiam
Dobrze mieć takie swoje miejsce. Pięknie. Podoba mi
się.