Poranne przebudzenie

Budzę się wczesnym rankiem,
Lek już przestał koić mój sen,
Przewracam się z boku na bok,
Jakbym miejsca nie mógł znaleźć na me ciało,
Pulsujący ból w mej piersi odczuwam,
W rytm bicia serca narasta,
Me dłonie na swej piersi kładę,
Jak bym chciał przytłumić pulsujące wnętrze,
Myśli się bezwolnie w mym mózgu się pojawiają,
Winą mnie obarczają, myślę może ja tu zawiniłem,
W poczucie winny się wpędzam,
Czuje ze znów głód mego nałogu, w mą bramę abstynencji wali,
Wiem ze fałszywą i złudną obiecuje ulgę, ze me serce ukoi,
Dzien. jeszcze nie nastał, a ja czuje się zmęczony,
Jak bym wieki dźwigał cierpienia kamienie,
Zadaje sobie pytanie? Czy to się kiedyś zakończy?
Te bezustanne męki i w życia sens zwątpienie
Czy ja zawsze muszę tracić? To co wżyciu kocham i cenie,
Czy już taka ma rola na życia scenie?
Ze często upadam, by znów się dźwigać z bólem,
Z zrujnowaną duszą, i okaleczonymi uczuciami,
Czy mi sił wystarczy? Jestem już zmęczony,
Celu nie widzę, znikły moje plany,
Czuje się oszukany, przez los zdradzony,
Nie zrobiłem nic złego, cel miałem szlachetny,
Przecież ja tylko chciałem kochać, i być kochany,

icar

autor

icar alkoholik

Napisany: 2004-05-30 Dodano: 2005-10-20 07:26:50

Ten wiersz przeczytano 640 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie