Portal, co zwie się Bej

eee... tam, dedykacja... wszystkim, jak leci

Jest taki portal, co zwie się „Bej”.
Poeci tu pisują, niektórzy są, że hej.

Ale się ostatnio na tym „Beju” porobiło.
Prawie po pyskach leją. Omal się nie zabiją.

Stalówy trzeszczą, klawiatury płoną,
a oko zarasta katarakty błoną.

I zanika kultura, co i tak w zaniku.
Kłócą się, jak Kargul z Pawlakiem.
Afer tu bez liku.

Zastanawia się czasem ta niżej podpisana,
co Amarylią się nazwała i na siebie jest zdana.

Że na tym „Beju” – portalu, co ma służyć poetom;
czasem gorzej, jak w więźniu.
Może trza odjechać karetą?


Post scriptum

Żal odjeżdżać karetą, bo łzy słone płyną.
Znajdę kumpli porządnych
I odjadę drezyną...

autor

Amarylia

Napisany: 2007-05-14 Dodano: 2007-05-15 13:24:18

Ten wiersz przeczytano 1318 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie