Pościelówa
Pewnej pracującej niewieście, która lubi długo pospać... :-)
Rozstanie z Tobą rankiem
To prawdziwe cierpienie
I tylko szansa na noc kolejną
Przynosi ukojenie
Opuszczam Cię - samą, rozgrzaną
Tak kuszącą swą miękkością
Głaszczę na odchodne
I zostawiam z Twą miłością
Późnym wieczorem będziemy razem
Przytulisz się do mego ciała, twarzy
Poczujesz na sobie mój uśmiech
Przez noc całą będziemy marzyć
Poczekać musisz na dotyk mej skóry
Gdy sny moje podam Ci na tacy
Póki co, leż tu moja kołderko
Ja wstać kur.. muszę do pracy...
... i tym, którzy dziś wstawali do pracy :-) Szczęśliwego Nowego Roku !
Komentarze (4)
Uwielbiam moją kołderkę. A jeszcze bardziej poduszkę z
Madonną /piosenkarką/. Ciągle mi jej mało. Marzę,
tęsknię, pragnę przytulić. Najczęściej chodzę
niedospany. Nie ma czasu na spanie, życie wzywa.
Bardzo sympatyczna pościelówa. Radosnego Nowego Roku
życzę.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Zaimków dzierżawczych za dużo: tobą, cię, a dalej twą,
swą, mego. Poza tym nie powinnaś mieszać form
archaicznych ze współczesnymi, albo albo, ale raczej
tej nowej używaj. W I wersie zamiast rankiem, może
rano, albo jeszcze wcześniej, świtem np. W II strefie
bez 'samą'. Rozgrzana wystarczy zupełnie. W III
strofie bez 'twarzy', ciało to też twarz. Wers z
przekleństwem zmień, ponieważ red. Jan jest uczulony
na łacinę i może bez ostrzeżenia utwór usunąć.
Popracowałabym, jeszcze nad nim. Możesz zrobić np
7zgłoskowiec. Co z uwagami zrobisz, twoja sprawa. W
takiej formie utwór mi nie pasuje. Pozdrawiam
noworocznie, dużo weny w 2014@
super udanego nowego roku pozdrawiam
Świetnie! Pełne zaskoczenia ;)
Wszystkiego najlepszego w Nowym Roku!