Poskromienie złośnicy.

Zerwała się z rana
i zerknęła w lustro,
Już rozczarowana!
chciała ujrzeć bóstwo.

Mina zrzedła bardziej
w czelusciach lodówki,
szukajac kawioru,
znalazła parówki.

Póżniej wypachniona
poszła do fryzjera,
płacąc sklęła szefa,
jak jasna cholera.

W nowym swym wizażu
zaszła więc do baru,
tam sobie łyknęła
"setkę" dla kurażu.

Gdy cała w skowronkach,
weszła do cukierni,
patrzy, a za ladą
stoi "księżyc w pełni".

Ze słodkim usmiechem
woła doń z daleka:
Pani Kasiu, złociutka,
torcik gotów- czeka!

Z pudełeczkiem pachnącym
już do domu bieży,
na stole już czeka
do tortu talerzyk.

Z radością na twarzy,
poprawiwszy włosy
zasiadła czym predzej
oddać sie rozkoszy.

Tak się dała poskromić
swej własnej chciwości,
Kasia, Kachna - złosnica,
baba- z krwi i kości.

autor

yolkaw

Napisany: 2006-05-11 Dodano: 2006-05-12 08:08:05

Ten wiersz przeczytano 754 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie