Posłaniec miłości
Posłaniec przyniósł mi nowinę,
O bardzo smutnej jakże treści.
,, Bez ciebie miły cała ginę,
Bólu nie mogę też pomieścić''.
Czytałem list okryty łzami,
Scałowywałem uczuć ślady.
,,Dzielę się z Tobą swymi snami,
Boję się przyznać też do zdrady''.
Tu bałem się o swoje zmysły,
Zbyt zaprzątnięte zaskoczeniem.
,, Marzenia nasze w prawdzie prysły,
Zostało tylko mi cierpienie''.
Jak mogłem ufać tej istocie,
Miłość powierzyć w słabe ręce.
,,Oddaję życie swoje cnocie,
Nie mogę ciebie widzieć więcej''.
Zdradziła mnie okrutnym słowem,
Pokutę brała miast miłości.
Zniszczyła życia mi połowę,
Zabrała cząstkę mej radości.
autor
Grand
Dodano: 2012-03-03 08:54:03
Ten wiersz przeczytano 671 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Umiesz mówić o miłości jak nikt :)
No cóż, nie zawsze dokonujemy właściwych wyborów, a
przy tym ranimy osoby, które nas kochają...Bardzo
ładny, życiowy wiersz...Pozdrawiam serdecznie...
Świetna forma.Ciekawy temat wiersza traktujący o
kwestii ludzkich wyborów.Temat ładnie skondensowany,
chociaż wiele wątków mogłoby posłużyć jako zaczyn do
szerokiej dyskusji:)Pozdrawiam
"Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło"
Najlepszym lekarstwem na utraconą miłość, jest druga
miłość -:)
Sama sobie wymierzyła karę rezygnując z miłości!
Piękny wiersz,pozdrawiam bardzo serdecznie+++
Wiersz smutny, ale przeczytałam z przyjemnością, samo
życie. Cieplutko pozdrawiam