Postanowiłam posprzątać bałagan...

POstanowiłam posprzątać
nieporządek
brudów przeszłości

Wymiotłam egoizm
Odkurzyłam
zaschnięte wióry zazdrości
wywietrzyłam
zatęchły zapach nietolerancji
zerwałam schowane w kątach
misterne szare pajęczyny kłamstw
zebrałam gorycz
płynącą po ścianie
jak strugi jesiennego deszczu
na miejsce przegnitej radości
w zielonym wazonie postawiłam
bukiet świeżych nadzieii

odświeżyłam poranną rosą
kawałki zeskrobanych resztek
wiary w ludzi
i w prawdzie
życie

autor

~Lena~

Dodano: 2006-08-22 11:04:53

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie