postrzeganie milosci
Miłość jest emocją racją w
niesłuszności.
Odkryciem marzycieli i ucieleśnieniem
słabych.
Sięga małych i dużych wszakże różnych się
tyczy.
I tyle osób na świecie o nią krzyczy tyle
serca ciągłym jękiem ryczy.
Dostają nią nieliczni by się
rozkoszować.
Oddać jej bez celu bez pasji.
Nie ma tylu racji świata by to pojąć goniąc
za promykami słońca.
Dotykając nieba w uniesieniu by potem opaść
jak wielu.
Więc miłość jest bez celu bez
znaczenia??
Dopóki ziemia nosi ludzi miłość się nie
znudzi.
Budzi się w każdej istocie w każdym
stworzeniu.
I w odzwierciedleniu marzeń ,nie jest
niczym szczególnym.
Próżnym stosem ideałów ludzkiej wyobraźni.
Piękną górą bez wierzchołka.
Boleścią typu kołka w sercu.
Kawałkiem nieba przed śmiercią ,w końcu
jest początkiem.
Wciąż tak zawiłym wątkiem prawdy i
wiary.
Niezliczonej miary szczęścia i rozpaczy.
W życiu miłość każdego w jakiś sposób sobą
raczy.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.