POŚWIATA

POŚWIATA

Te piękne migotliwe światło.
Tam pływa w chmurach obłok uczuć,
tam jest pragnienie piękna,
tam jest czar zrozumienia.
Słoneczna poświata- jakby z nieba zstępował sam Bóg, ale pierwsi idą Aniołowie.
Coś takiego dane ludziom, Mnie, Tobie- światu.
Żyję w tym poczuciu.
Czasem nie potrafię tego docenić,
że mam świat dla siebie,
choć wiem, że jeśli będę gardzić- będę wzgardzona, jeśli będę wierzyć, inni także we mnie uwierzą, jeśli będę walczyć- to w końcu wygram.
Jeśli będę kochać to w zamian dostanę Miłość.
Nie będę się poddawać.

autor

notted`aria*

Napisany: 2011-03-28 Dodano: 2011-06-09 00:26:55

Ten wiersz przeczytano 827 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie