W poszukiwaniu utraconej siły

Chodź,za rękę
Poprowadzę Cię
Do szkicowanego węglem
Poupadkowego Edenu-
Chcę Ci przedstawić
Rozpacz i Ryzyko

Podłożę ogień
Pod nasz Palais Royal
Zostawimy go za plecami
Nie spojrzę wstecz-
Za bardzo zadomowił się w nim
Marazm

Gipsowe uśmiechy świętych
Nie powiedzą Ci nigdy
Jak wiele już obyczajów
Upadło na Planecie Małp

Lecz skoro tylko
Rani Cię moje zwątpienie
Wolisz jazgot kłamstw
Od siłowania się w milczeniu
Z trudnymi myślami

Zbuduję dla Ciebie gościniec
Do celuloidowych gwiazd
Wybrukuję czaszkami
Moich dawnych przekonań
Obstawię klakierami

Jeszcze dam na drogę
Papierową torbę
Martwych płodów-
Naszych wspólnych dni

I pójdę w przeciwną stronę
Bo lubię ciężar
Skrzydeł u ramion
Nawet jeśli są
Czarne

autor

Kajot

Dodano: 2007-08-20 16:55:05

Ten wiersz przeczytano 447 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie