Powoli zbliża się 1 listopada...

Dzień idzie gdzie na grobach tlą się płomyki
Hołd dla dusz, którym sens został odebrany
I nad mogiłą unoszą się świetliki
Mówią ,że są wolni ,a ciążą im kajdany

Niby nie żyjąc…mówią, Lecz mówiąc…żyją
Język niektórych kłamstwem kwili
I powiedz ,że śmierć jest radością czyją
Nie dla tych którzy kochali , pragnęli i żyli

Lecz oni są choć ich nie widzimy
Wołają gdy nad grobem serca nam świecą,
Lecz ulgę czują gdy się modlimy
O miłość i nadzieje ,które nigdy nie odlecą

autor

Król Poezji Pisanej

Dodano: 2006-10-27 19:02:17

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 44

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie