Powrót drzew
Wróciły z wędrówki swej drzewa,
Wróciły z wiosennym czasem...
By ptak im w gałęziach znów śpiewał,
By wiatr znów kołysał lasem.
Wróciły nad ranem, o brzasku,
Wróciły, gdzie ich korzenie...
By księżyc dodawał im blasku,
By słońce grzało promieniem.
Wróciły, by ptakom dać gniazda,
Wróciły - odrodzić liście...
By noc je tuliła w swych gwiazdach,
By deszcz je poił rzęsiście.
Wróciły z wędrówki swej pieszo,
Wróciły z nową zielenią...
Z powrotu do lasu się cieszą!
My z nimi... Bo świat nam zmienią!
Gliwice 16.04.2007 r.
Komentarze (10)
Niechby tak było jak najczęściej!
Pozdrawiam :)
Witaj Bereni.:)
Wspaniały wiersz i bardzo refleksyjny.
Tak, powróciły, zazieleniły swoje korony.Zycie jest
piękne!.;)
Pozdrawiam serdecznie.:)
Ten wiersz aż sam się śpiewa :-)
Poezja, Bereniko!
Pozdrawiam serdecznie:-)
Kocham las i drzewa...piękny powrót...
Pozdrawiam z uśmiechem...
Piękny wiersz :)
Niech wracają w coraz liczniejszych stadach.
Pięknie!
Mi też się podoba! Pomysł, metafora, myśl, refleksja,
ujęcie... Oryginalne. Pozdrawiam:)
Bardzo podoba mi się ten metaforyczny powrót drzew :-)
Pozdrawiam serdecznie, Bereniko :-)
wróciły czyli rozzieleniły i rozszeptały wiosennie
śliczności wiersz,
pozdrawiam Bereniko słonecznie:)