Powrót Gustwa

Wśród złotych zórz
przypalanych gorącem lata.
Wraca wielki niewolnik dwóch serc,
smak słonecznych skwarów
zasmakował serca- żal.
Po łzach biegnie zmęczony
w stronę lustrzanego światła.
Uczty, weseli wyrywa rany kochającego serca
zobaczył Ją raz jeszcze-ostatni raz.
Brudna, z krwią własnego wnętrza na rękach...
Pod ramię z Nim ku księżycowi Razem lżej
-niezły duet.....
Mickiewiczowski misz masz....

autor

Sfeshqś

Dodano: 2008-05-16 20:27:22

Ten wiersz przeczytano 465 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie