Powstrzymaj łzy

Jakże często patrzyłam w dal,
szukając przeszłości - dzisiaj,
przymykam oczy, by zatrzymać
oddalające się epizody.

Na zawsze ucichł płacz kołyski,
kokardy z włosów potargał wiatr,
wnuki przerosły o głowę dzieci,
smutek na twarzy maluje strach.

Sól na policzkach, drąży kanały,
w głowie otchłań bez dna,
nogi skłócone z resztą ciała,
w płucach, gitara gra.

Klepsydry głoszą nowe ubytki,
gorycz zalewa odległe lądy.
Truchtam w miejscu szukając siebie,
znaki wieszczą upiorne porządki.

Zelazne ptaki grzmią złowieszczo,
Dławiony lud w rozpaczy drży,
Kajdany szykuje pseudo-przyjaciel,
Boże - powstrzymaj łzy.


czarnulka1953
09.05. 2014

autor

czarnulka1953

Napisany: 2014-05-09 Dodano: 2014-05-09 17:56:29

Ten wiersz przeczytano 424 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie