Poza życiem

Wiersz częściowo pisany w Krynicy w lipcu, gdzie bez miłości było mi strasznie źle...nie które kawałki dopisałam już w domciu.

Myślę o jednym, myślę nie o Tobie,
czuję jedno, już zaraz będę w grobie.
Moje serce już nie bije, współpracy odmówiło,
czy to miało coś znaczyć, co je podkusiło.
I nic sie już nie zmieni, zawsze będzie tak,
byłeś w moim sercu, teraz widzę wrak.
Właśnie w takich chwilach krew napływa mi do oczu- nie płacze już łzami,
moja bezsilność, bezradność- nic nie zrobię z tymi atakami.
Widzę jasne wyjście, światełko w tunelu.
Nie mogę się uwolnić, biegnę co tchu do celu.
Czy wszystko kończy się tragicznie?
z pewnością moje życie maluje prozaicznie!

autor

Kasiunia

Dodano: 2005-10-11 16:39:04

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie