Pożegnalna Środa !
Pożegnalna „Środa !”
Plac Świętego Piotra
tętnił codziennym życiem ,
nawoływania i śpiewy
mieszały się z modlitwami ,
a echo odbijało się
od nagich kolumn wciskając się ,
w plac wypełniony wiernymi ,
i turystami .
Skrzypnęło okno w zawiasach ,
gołębie swój lot zniżyły ,
w papieskim oknie
pojawił się Ojciec Święty ,
Jan Paweł II .
Stał w czeluści okna
jak niemy posąg ,
wodząc po placu zmęczonymi oczyma ,
szukając punktu zaczepienia .
Swą drżącą ręką kreślił znak krzyża ,
jakby się żegnał z wiernymi !
Boże – to tylko człowiek
który stoi przed nami ,
w swej prostocie ,
w swym milczeniu ,
i grymasie bólu .
Do końca ile Mu sił starczyło
był razem z nami ,
i pozostanie z nami ( … )
Józef Komar
z Zakopanego
Komentarze (2)
To była pamiętna środa,ciekawy wiersz,pozdrawiam.
dziękuję za ten wiersz. też o Nim pamiętam. pozdrawiam
ciepło +