Odliczanie

...dla drogiej mi osoby...która odeszła...

W ciemnym kącie, na ścianie,
Wisi czarny zegar, a jego wołanie,
Niczym dzwon dudniący,
Dziwnym stukaniem nawołujący,
Odbija się o mury farbą przybrane.

W pokoju siedzą osoby kochane,
Zegar zaczyna odliczanie,
Wszyscy zapewne wiedzą, co się zaraz stanie,
Zegar coraz głośniej tyka,
I wszyscy czują jak czas niemiłosiernie umyka,
Tylu ludzi zebranych wokół,
A głucha cicha unosi się jak sokół.

Nie mogę zatrzymać wskazówek zegara,
Nie potrafię tego zrobić, choć bardzo bym chciała,
Móc je cofnąć, chociaż na chwilę,
By wykorzystać ten moment na tyle,
Ile tylko zapragnę,
Mieć w świadomości, że już znam prawdę,
Wiedzieć co się stanie, jakie będzie zakończenie,
Czas zabierze jeszcze jedno ludzkie istnienie.

Gdybym to wcześniej wiedziała,
Jak dużo bym mu wtedy powiedziała,
Że bardzo kocham, że potrzebuje,
Ale zegar wciąż nie ustępuje.
Tykanie odbija się w każdego głowie,
Ale nikt żadnego zdania nie wypowie,
Bo zbędne są słowa,
Każdy dziś czyta w myślach, zamilkła mowa.

Zegar piątą godzinę wybija,
Budzi się nowy dzień, noc już mija,
A w sercach ból, żal i trwoga,
Czy on trafił już do Boga?
Zapatrzeni w ciszę, szukają odpowiedzi,
Na starym, skórzanym fotelu już nikt nie siedzi.

autor

cin.

Napisany: 2007-08-26 Dodano: 2008-02-17 12:35:53

Ten wiersz przeczytano 1138 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie