Pożegnanie B.....

Szukałaś sobie miejsca na ziemi,
szukałaś w trudzie życzliwych ludzi.
Tak bardzo źle ci bywało z nimi,
że się w Edenie wolałaś zbudzić.

Zasnęłaś - kiedy się żyć zaczyna,
czemu ci serce z bólu krwawiło.
Tak pełna życia, miła dziewczyna,
miałaś gorącą matczyną miłość.

Patrzy na trumnę, widząc anioła,
żal serce ściska, powtarza imię.
Z rozdartym sercem w tę w pustkę woła.
Jak żyć, gdy ciebie nie będzie przy mnie.

I to pytanie, myśli palących,
dlaczego wtedy jej tam nie było.
Kto cię potrafił z życia wytrącić,
że swoją młodość raczysz mogiłą.

Już nic nie powiesz - umarły słowa.
Ona nie powie - nie płacz kochanie,
zniżyć ci niebo była gotowa,
co jej na stare lata zostanie.

Gdzie odpłynęła wolna już dusza,
czy ta kraina będzie szczęśliwa?
Twoje odejście boli - i wzrusza.
Śmierć niespodziana, okrutna bywa.

Żegnaj córeczko,płacze słowami,
a oczy leją smutek przez łzy.
Już się tu życiem nie możesz bawić,
ale gdzie spojrzy - tam będziesz ty.

autor

julka56

Dodano: 2010-02-23 00:33:09

Ten wiersz przeczytano 4719 razy

Oddanych głosów: 59

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie