Pozostał po nim tylko złudzenia...

Choć nie jesteś już wśrod nas Zawsze będziesz jednym z nas....

Jeszcze wczoraj tu był
Dziś bardzo chcemy by nadal żył
Jego noce już nie maja końca
Jego szafirowe oczy nie ujrzą już wschodzącego słońca
W zimnej pierzynie chłodem otulony
Tam na cmentarzu , który jest mgłą błękitu wypełniony
Ach.... jak twarze nasze wybladły
Policzki w doły sie zapadły
Wczoraj pragnęłam się z nim przywitać
Rekę podać , o zdrowie zapytać
A dziś.....
Jego tu już nie ma
Jemu już nie wolno stąpać po kamiennej ziemi bosymi stopami
I my kiedyś spotkamy sie znowu za niebios bramami .....
Gdy tylko przyjdzie na nas czas

Kochanemu Wójkowi.

autor

Dove

Napisany: 2004-10-07 Dodano: 2004-10-07 13:20:27

Ten wiersz przeczytano 616 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie