Pozostawiony Ślad!
A kiedy kurz pokryje mój umysł
I pamięć moja zaniknie
Zostawię ślad mojego bytu
Może do kogoś przeniknie.
Będzie dowodem mego istnienia
Że byłam, żyłam, że się starałam
Tak przeżyć życie by umrzeć z dumą
Że czegoś w życiu dokonałam.
Cóż warte życie gdy tylko przemija
Jak pory roku szybciutko
Lecz nawet one ślad zostawiają
Wracają z nowym porządkiem na krótko.
Jak ta wskazówka na wielkim zegarze
Co kroczy dumnie po tarczy
Dociera w miejsce swego początku
By nowy czas nam wyznaczyć.
Tak moje myśli w wierszach ukryte
Jak w wielkim skarbcu 'Sezamie'
Jeśli zostaną przez Was odkryte
Wówczas i dla mnie czas nowy nastanie.
Dorota Sidor
autor
Dorota Sidor
Dodano: 2016-05-27 10:59:13
Ten wiersz przeczytano 744 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Aniu, Elenko, Tańcząca z wiatrem.
Dziękuję pięknie za miłe komentarze.
Pozdrawiam gorąco;)
Każdy zostawia ślad po sobie,
na przykład zostawiając dzieci,
bywa, że cząstka jego także zostaje w napisanym
wierszu:)
Miłego dnia życzę.
fajna refleksja. Pozdrawiam :)
czytając wiersze odkrywamy myśli, pragnienia, uczucia
autorów.
Dziękuję bardzo Promyku;)serdeczności ;)
Ciekawy wiersz w tresci.
Mysle, ze wszyscy chcemy, cos pozostawic po sobie, nie
tylko czyny,osigniecia, ale zwykla pamiec.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Olu pięknie dziekuje;) Pozdrawiam cieplutko ;)
Zgadzam się z Danusią
Pozdrawiam :)
Demono ślicznie Dziekuje .Tobie również serdeczności;)
Pozostawiłaś piękny ślad w postaci tego wiersza, a i
wiele jeszcze przed Tobą. Serdeczności.