Pozwól mi Boże...
Pozwól mi Boże...
kiedy tylko zachcę
w ciszy pomilczeć
Pozwól mi Boże...
gdy będzie mi smutno
z rozpaczy krzyczeć,
kiedy serce
zaboli i będzie rozrywać się
i pozwól mi Boże...
rzewnie płakać
nawet wtedy
gdy ktoś ze mnie
będzie śmiać się...
Nie pozwalaj mi Boże...
wszystkiego zniszczyć
zapomnieć
i obrócić w pył
nie pozwalaj Boże...
ciągle się poddawać
i bądź także wtedy
gdy ogarnia mnie rozpacz
i pozwól mi....
zawsze walczyć
nawet
gdy resztkami sił
unosić będę głowę
by z kolan powstać.....
autor
KRYLA
Dodano: 2007-12-10 07:22:31
Ten wiersz przeczytano 1479 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
człowiek ma siłę przetrwania mimo razów często bardzo
silnych trzeba ciągle czerpać moc zewsząd i stajemy
sie znów odporniejsi Piękna modlitwa do Boga
gdy resztkami sił
unosić będę głowę
by z kolan powstać.....
Przepięknie słowa. Oddają prawdę bardzo ciężkich chwil
życia... w ielkim bólu unosimy nie raz tą głowę..
Sila tkwi w Tobie, w Twojeje osobowosci
i zadna ingerencja z zewnatrz nie jest Ci
potrzebna. Zmobilizuj sie a " pokruszysz
skaly" i " wzniesiesz sie do gwiazd".