pragnienie...
Spojrzałem na słońce bo dzisiaj świeciło
myślałem że jesteś pachniało fiołkami
patrzałem na niebo lecz Ciebie nie było
pojawisz się chyba dopiero z gwiazdami
dziś światło księżyca na ciebie skieruję
lubię romantyczne chwile spotkania
wpatruję się w zdjęcie idąc do ciebie
jesteś pięknem wiosny w chwili
rozkwitania
twoje lśniące usta nic nie mówiąc pragną
chcą bym je całował wypieścił wargami
gdzie wylądujemy wiemy o tym dwoje
wymieszamy rozkosz razem z marzeniami
lecz nie mogę pisać,że serce me kocha
bo ktoś źle zrozumie to moje wyznanie
wolisz kiedy niebo cichutko zaszlocha
by wystudzić serce i moje kochanie.
Komentarze (23)
Bardzo ładny rytm w pierwszej zwrotce. O! I też bardzo
romantycznie w tym wierszu. Pozdrawiam:)
jeżeli serce kocha to szkoda, że nie możesz pisać,że
kocha pozdrawiam
To jest wiersz w twoim stylu,
romantyczny i dopracowany w każdym calu.Lubię czytać
twoją poezję, a tymczasem gorąco pozdrawiam.
Bardzo romantyczny wiersz, na tak :)
pięknie, romantycznie, aż się wzruszyłam, pozdrawiam
cieplutko
Przepiękne, romantyczne pragnienie.
Wzruszył mnie Twój wiersz, aż uroniłam
łezkę.Pozdrawiam
serdecznie i bardzo dziękuję.
Krople łez, którymi niebo zapłakało studzi zapędy
serca..bardzo romantycznie, bardzo..:)))))))))
Bardzo spodobała mi się pierwsza zwrotka ślicznie
opisałeś oczekiwanie i tęsknotę..
Pozdrawiam Wojtku :)