Pragnienie konsensusu

Byś wiedział...

Powiedziałeś co chciałeś
Pół życia tym samym jak kat zabrałeś
Cóż z tego ,że mówiłeś: żartowałem !
W myślach tryumfowałeś
Przekreśliłeś wszystko co czułam
Teraz jestem …
Poetą bez pióra
Jak tworzyć gdy nie ma czym ?
Nie powiem już słowa
Zbyt mało we mnie sił
Oślepnąć pragnę by twój uśmiech
Z mych oczu znikł
Pytałeś czego pragnę
Odpowiedź już znam !
Byś odleciał tak nagle jak ptak
Wyszedł z tej zbłąkanej głowy
Wymazał swój świat
Albo po prostu powiedział : To była zwykła gra.

Zapomniał ,że się znaliśmy...

autor

Elwin

Napisany: 2007-10-30 Dodano: 2007-10-30 16:34:05

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie