Praktykę istnienia
Nasze epoki
duże i małe
większe i maleńkie...
Można by tak nasz czas dzielić
bez końca
bez początku.
Gdzie powstał nasz prolog
jakich metamorfoz doświadczyliśmy
kim lub czym byliśmy
tudzież dopiero jesteśmy...
Polemizowano wysuwano doktryny badano
teologicznie filozoficznie specjalistycznie
naukowo
Teorii dławiące się szeregi
przez nas – niezmiennie powtarzającą się
praktykę istnienia.
Magdalena Gospodarek
autor
espressivo
Dodano: 2016-11-29 00:31:28
Ten wiersz przeczytano 496 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
te wszystkie teorie odkrycia są po to, by nas
ogłupiać, a my itak od wieków tacy sami, te same w nas
uczucia :)
Bardzo mi się podoba.
Tak, ludzkość ciągle taka sama mimo, ze tyle lat już
się im tłucze do głowy co i jak jest dobre i złe...
Pozdrawiam +++
Ładnie piszesz. Pozdrawiam.
Ciekawe czy masz do wyboru 1. Wykorzystac w oryginalny
sposob zgromadzony zapis i przekaz cudzych doswiadczen
istnienia 2. Zajac sie czyms powszechnym, jak np.
wyprzedaze i organizacja swiat.
ładnie piszesz umiesz przykuc uwagę i zmusić do
zastanowienia
Żeby tylko się praktyka z teorią spotkać zechciała;)
Bardzo ładny wiersz.
dobrze jest istnieć kochając .. dobry wiersz ..