Prosta (?) zasada
Goryczy w czarze zbyt wiele miałam
bo prawie żyłam prawie kochałam
spierać nie będę się z przeznaczeniem
jeżeli takie losu życzenie
Gdyby pokonać lęki zwątpienia
za co dlaczego nie pytać Boga
nadszedłby może świt ukojenia
i po horyzont rozjaśniła droga
Oczy lęku duże? bo zła zbyt wiele
jest dookoła na tym bożym świecie
nasze uczucia tak subtelna nić
łatwo je zranić sami dobrze wiecie
Muszą udźwignąć niewrażliwość życia
a przecież tak niewiele trzeba
by każdy dzień z uśmiechem witać
sercem i duszą dosięgnąć nieba
Nie nie trzeba wiele
lecz każdy inną wizję ma kochania
więc całe życie musimy się uczyć
prostej (?) zasady dawania i brania
Komentarze (10)
Cale zycie zwykle uczymy sie kochania...
nie jest to takie proste jak by sie wydawalo..dobry
zyciowy refleksyjny wiersz.
I Ty nie żałuj uśmiechu swoim dniom...
Bo w nim miłości tajemnic tysiące...
Pięknieją niczym pierwszy róży pąk...
Na którym złotem rozlało się słońce
Ładnie napisany, mądry wiersz. Trochę problemów z
rytmem.
Zasada rzeczywiście jest prosta, o ile potrafimy
równomiernie ją dawkować. Brawo za ten wiersz. Mądre
słowa przekazuje.
Dwie ostatnie zwrotki wyjaśniają dokładnie wszystko i
są bardzo udane..na czasie posłanie,a wymowa prosta i
jasna.. powodzenia..
"Więc całe życie musimy się uczyć prostej zasady
brania i dawania",cyt.aut.Dobry,pouczający temat
wiersza.Dojrzałym piórem napisany.Jest
wstęp,rozwinięcie i zakończenie.
bardzo mądre przesłanie - w życiu trzeba nabyć właśnie
takiej umiejętności, by czerpać z niego radości.
A dla mnie przesłaniem jest "bo prawie żyłam prawie
kochałam" a prawie jak wiadomo czyni wielką różnicę.
:)
Wiersz ciekawy, przemyslany. Od trzeciej zwrotki
ucieka rytm ale za to przeslanie utworu jest ladne
Jak zwykle Lady jesteś w wielkiej formie! Zgadzam się
z Tobą zupełnie i zycie moje tą treścia wiersza
wypełnię! I te petyckie wnioski: by każdy dzień z
uśmiechem witać sercem i duszą dosięgnąć nieba ...Nie
nie trzeba wiele! Jak najbardziej!