Prosta samotność
Zamilcz!
Cisza skopana moim krzykiem
ucieka w krzaki.
Łysy księżyc żebra o papierosa.
A spadaj Ty, mówię.
I idę dalej sodowym szlakiem utracjuszy.
Dla Lwa
Zamilcz!
Cisza skopana moim krzykiem
ucieka w krzaki.
Łysy księżyc żebra o papierosa.
A spadaj Ty, mówię.
I idę dalej sodowym szlakiem utracjuszy.
Dla Lwa
Komentarze (2)
Dobra miniatura, a metafora cisza skopana moim
krzykiem genialna
oryginalny, bezpośrednio metaforyczny ;]