Proste
popr.
Wszystko we Wszechświecie
z punktu się zaczyna
potem płynie wartko
wzdłuż bezkresnej osi
tylko w jedną stronę
wskazówką zmurszałą
Chronos czas ubiera
od chwili narodzin
Jak więc nasze życie
ma mieć przebieg prosty?
przychodzisz, dorastasz
obsychasz zmarszczkami
czekając kostuchy
siwieją nam włosy
chwila życia gaśnie,
gdy się knot przepala
Skoro w skali czasu
to ledwie odcinek
nie może być prostą
żaden ludzki żywot
każda linia bytu
jest ograniczona
nawet ta półprosta
z duszą wiecznie żywą
Dziękuje MISTIQUE! Trochę poprawiłem :)
autor
mroźny
Dodano: 2009-04-20 02:10:53
Ten wiersz przeczytano 606 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Ciekawy wiersz.
Piękny wiersz. (+)
tylko ze niestety nie wszystko jest takie proste jak
nam sie wydaje....dobrym piórem napisany...
Zaraz zaraz nie tak szybko..." czekając kostuchy" a
kto mówi że trzeba czekać...a niech idzie w
kibinimaty...ja tam nie czekam i nie obsycham :P
dobry wiersz. jedna uwaga, do poprawy inwersja: "potem
płynie z czasem/ trzymając się osi". pozdrawiam ciepło
:)
ładny wiersz, dojrzałe przemyślenia, myślę że nasze
życie, to jednak nie tylko odcinek
wiersz bardzo dobry, dojrzały, skłania do refleksji
nad swoim życiem, pozdrawiam :)
No tak ...bardzo proste i logiczne tak jak Twój wiersz
w którym jest głęboka melancholia a także lekko
filozoficzne podejście do tego co nas nieuchronnie
czeka, że wszyscy kiedyś stąd odejdziemy, ale czy tak
całkiem...?