Proszę, pomóż
Osusz moje łzy swoim oddechem,
budź mnie co rano swym rozkosznym
śmiechem,
usypiaj rozmową, kochaniem
i proszę, pomóż z mym niedołężnym
lataniem...
autor
Królewna
Dodano: 2006-03-31 11:07:36
Ten wiersz przeczytano 407 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.