Prowokacja
Poznaj mnie nim się rozpłynę,
nazywaj słowem zbyt ckliwym,
zapomnij wszystko przede mną,
nawet te chwile szczęśliwe.
Odtąd to ja w twoim sercu,
posiedzę sobie spokojnie,
nic już nie będzie jak kiedyś,
przeżyjesz chwile upojne.
Bezpiecznie będzie i sielsko,
dobra wszelkiego dostatek,
jeśli się miły namyślisz,
możemy określić datę.
Spotkam cię niby przypadkiem,
będziesz mi tylko z snów znany,
po krótkiej chwili oznajmię,
idziemy razem,daj ramię.
Czym mnie zachwycisz, no powiedz,
urodą, wiedzą, obyciem,
sama odgadnę pokrótce,
nim skomplikuję ci życie.
autor
fryzjerka
Dodano: 2010-11-24 17:36:07
Ten wiersz przeczytano 727 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
"Czym mnie zachwycisz, no powiedz," będę wiersze Ci
słał różami(żartuję) ciekawa prowokacja:))
"Czym mnie zachwycisz, no powiedz,
urodą, wiedzą, obyciem,
sama odgadnę pokrótce,
nim skomplikuję ci życie."
Ciekawie zaplanowane ,nie brak logiki-wspólna
przyszłość ma tu duże szanse powodzenia.Fajnie się
czyta:)
witaj, prowokuj a na pewno wszystko się
uda, życzę powodzenia. pozdrawiam.
Tak to jest z miłością i kobietami+!!!
Kusząca propozycja droga "fryzjerko"... ale jeśli
miałbym Cię czymś zachwycić to moimi wierszami ;)...
Pozdrawiam:)
Który facet nie spróbuje,to z pewnością
pożałuje.Pozdrawiam@
Kokieteryjnie i do tego z jakim optymizmem :) a
prowokacja? Udana, i komplikacje do przezwyciężenia
:)))