Proza życia
Trzeba żyć w miarę normalnie
choćby nie wiem co się zdarzyło
nie ma co liczyć na cuda
gdy na świecie ciągle jest miłość
chociaż w miarę upływu czasu
mam spore wątpliwości
czy warto patrzeć na życie
jedynie przez pryzmat miłości
to ciągłe szukanie sedna
wzdychanie za ideałem
przyznam zmęczyło mnie trochę
zajmę się zwykłym panem
takim co chodzi po ziemi
patrzy na rzeczy realnie
kupi mi pęczek rzodkiewek
zaprosi na wczasy w Mielnie
nie musi wiedzieć zbyt wiele
wystarczy że mnie dobrze zna
już ja go szybko nauczę
co znaczy dwa dodać dwa
p.s.
Dla wyjaśnienia dodam
nie potrzebuję sponsora
jestem zamożną kobietą
tak było jeszcze do wczoraj
dzisiaj spłukałam się nieco
poszłam do kilku sklepów
nie martwi mnie to wcale
mogę skorzystać z debetu..
fryzjerka
Komentarze (7)
Realistyczna proza zycia,wspaniale ujecie wierszem
Szukasz prozy, to do poetki nie podobne realne życie
tak ale coś ci w sercu przecież gra nie zaprzeczaj i
nas nie kokietuj.
Ot, realistka, ale zadowolenie z tego co się ma ,
dobrze oddane.
Pod względem zapisu ok - a treść świetna "samo życie"
Zajmiesz sie zwykłym panem , i zrobisz z niego cudo
którym też się znudzisz...i tak w kółko co...ale jeśli
chodzi o wrsztat to jest okey.
Droga kobieto, przekorna nieco, masz cel ukryty pan
już zdobyty. Teraz go zacznij uczyć odwrotnie że moze
nieba troszeczke dotknie albo zatańczy zamruga oczkiem
a Ty popłyniesz znowu z obłokiem...Bardzo śmieszny
ciekawie napisany no i jak na Ciebie Kobieto
przystalo, wielce przekornie. zachwycilam się ta
właśnie cecha.Juz kilka razy
Swietny wiersz- napisalysmy dzis obie na podobny temat
dlatego do mnie bardzo przemawia. Brawo